Μαντινάδες για "Κρήτη"

1...Την Κρήτη την αγάπησα 'πο τότε που την είδα
γι' αυτό την έχω στη καρδιά σαν δεύτερη πατρίδα
2...Η Κρήτη με την Κύπρο μας είναι σαν αδελφάδες
στη Κύπρο λέμε τσιατιστά στη Κρήτη Μαντινάδες
3...Από την Κύπρο ξεκινώ στη Κρήτη για να πάω
θέλω να 'δώ τούς φίλους μου που τόσο αγαπάω
4...Δεν θέλω εις τον τάφο μου μα ψάλλουνε παπάδες
μόνο πεντέξη Κρητικοί να λένε μαντινάδες
5...Οσο υπάρχει ο Ομαλός και στέκει ο Ψηλορείτης
τότε ποτέ δεν θα χαθούν τα έθιμα της Κρήτης
6...Κρήτη μου τα θεμέλια σου γιγάντοι τα βαστούνε,
όσοι Θεοί σε κυβερνούν τόσοι σε κατοικούνε!
7...Πολυ φαι πολυ πιοτο γλεντια και μαντιδες
εκαμανε τσι Κρητικους αντρες και λεβενταδες!
8...Σ' οποια γωνιά τση γης βρεθώ δε σε ξεχνάω Κρήτη
θαρρώ πως από παέ φαίνεται η κορυφή του Ψηλορείτη
9...Aπ' το Λασιθι στα Χανια ολη η Κρητη αξιζει
ποιο κλωνο του βασιλικου κοβεις και δε μυριζει;
10...Στη θηβα εμεγαλωσα και μ'είπαν Αφροδιτη
η καρδια και και το σωμα μου ανηκουνε στην Κρητη!
11...Εχει αντρειά και έρωτα η Κρητικιά η αγκάλη
γιατί Ερωτόκριτο έχει παππού κύρη "καπτά Μιχάλη"
12...Σελια με τσ'ανηφορες σου και τα πολλα στενα σου
οπου κι αν πανε φαινουνται τα λεβεντοπαιδα σου
13...θέλω στην Κρήτη να βρεθώ στον καθαρό αέρα
και να βουτώ στη θάλασσα να δω μια άσπρη μέρα
14...θέλω γυμνός σ'ενα βουνό μια νύχτα να ανέβω
να πάρω αναρρωτική στην Κρήτη να κατέβω
15...Δεν την παλεύω άλλο πια να'μαι μακρια απ'την κρητη
να μη θωρρώ το Καθαρό κι ουτε τον Ωηλορείτη
16...θέλω ξανά να κατεβώ στον εδικό μου τόπο
και να κοιτάζω τσι μαθιές των εδικω μου ανθρωπω
17...Ο Κρητικός όπου βρεθεί καλά θα την περάσει
όμως την Κρήτη φίλε μου με πράμα δεν αλλάσει
18...Kαι ενος απο του φιλου μου να ξεματωσει η μυτη
θα δεις τους ειδικους φρουρους να φυγουν απ'την Κρητη
19...Μαυρο πουκαμισο φορω σαν βγαινω απ'το σπιτι
με το μαχαιρι οπου σταθω χαραζω μια Κρητη!
20...Γιάντα παντέρμη ξενιτιά αιχμάλωτο σου μ' έχεις
αφού τη Κρήτη στη καρδιά έχω και το κατέχεις
21...Κισσαμος μανα της αχορντιας ο κοσμος σε ζηλευει
γιατι ο ηλιος καθ' αργα κοντα σου βασιλευει
22...Στην Κρητη με αγαπησανε σαν να' μουνα παιδι τους.
με βαλανε στο σπιτι τους, μου δοσαν την ψυχη τους.
23...Όσο κι αν είσαι μακρυά η σκέψη μου σε φτάνει
Δεν βγάνω από το μυαλό του Κάστρου το λιμάνι
24...Να το θυμάστε, κάποτε απάνω στον πλανήτη
θα γίνουνε μία στεριά τα Κύθηρα κι η Κρήτη
25...Θα 'ρθει μια μερα σιγουρα σε τουτον τον πλανητη,
που θα γενουν ενα νησι η Κυπρος και η Κρητη
26...Κυπρος και Κρητη, χαντρες δυό στο ίδιο κομπολόι
η μια γεύεται χαρες κι η αλλη μοιρολόι
27...Κυπρος και Κρητη αδερφες το γραφει η ιστορια
και δινει παντα τσ' αφορμη η σκύλα η Τουρκια
28...Φεγγάρι μου να μπόρουνα απάνω σου ν'ανέβω
να σου κλουθώ κι οντε περνάς τη Κρήτη να κατέβω
29...Θέ μου αν ξαναγεννηθώ θέλω να βρεις τον τρόπο
να ξαναγίνω Κρητικός κι από τον ίδιο τόπο
30...Από'ταν στάθηκε ντουνιάς είναι τσι Κρήτης μοίρα
με το τουφέκι συντροφιά να ζει και με τη λύρα